Antworten

Doopaktes : doopheffers, nooddoop, enz.

Voor doelstellingen van dit forum, zie : 'Mensen van vlees en bloed' in het klembord.
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
In aansluiting bij het ontcijferen van een doopakte onder 'paleografie' nog een aantal puntjes over plaatsvervangende doopheffers
1) Onder de plaatsvervangende peters & meters zijn er nogal wat die ter kerke komen in plaats van 'oudere' mensen,
     namelijk de (schoon)ouders die traditiegetrouw de doopheffers van de twee oudste kinderen waren;
     deze zijn dus niet de eigenlijke peter & meter; meestal staan de namen van de 'echte' peter & meter dan ook vermeld. 
2) In onze streek werden ze van oudsher 'peetjelap' & 'meetjelap' genoemd en... daar werd soms lacherig over gedaan,
     zo horen vertellen over overgrootvaders en peters die al voor de doop gaan 'vieren' waren (lees : te dronken waren). 
3) De nooddoop werd toegepast door de vroedvrouw, maar een van mijn voorvaders heeft zijn zoontje de nooddoop gegeven - het kind overleefde het -
     en twee jaar later wordt mijn volgende voorvader geboren... Joannes Baptist (1766).  Ontroerend, bijna alsof de vader een belofte had gedaan.
4) Bij het 'doorbladeren' der doopaktes ziet men regelmatig dezelfde vroedvrouwen van het dorp optreden...
     zo kon ik tweemaal een voormoeder een 'beroep' toeschrijven!
5) Ook regelmatig vastgesteld dat die kinderen die de nooddoop ontvingen een 'speciale' voornaam kregen,
     alsof men de klassieke & traditionele voornamen wou voorbehouden aan een gezondere baby. 
     Maar, regelmatig overleefden die borelingen het wel en zo heb ik o.a. voorvaders met de eenmalige naam Joachim en Emmanuel.
6) Interessant voor verwantschapsbewijzen : soms zie je dooppeters terug opduiken als voogd in de Staat van Goed, bij het overlijden der ouders.

Aanvulling of bemerkingen zijn altijd welgekomen.  mvg, Greta

PS-16.04.2015 - Een mooi voorbeeld van een - ontcijferde - doopakte + nooddoop : http://nl.geneanet.org/forum/?topic=512985.new#new
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
In een paleografisch debat werd gevraagd naar de betekenis achter : testibus fide dignis...
in trouwaktes (en doopaktes), in de jaren 1590-1600 met daarna de namen van de (onder)trouwgetuigen.
Testibus fide dignis" wil zeggen : "getuigen die het vertrouwen waard zijn" m.a.w. het waren volgens de pastoor goede katholieken
er wellicht op doelend dat het geen verdoken protestanten waren...

En, van "verdoken protestanten" gesproken : in mijn stamboom kom ik nog tijdens de ganse 17de eeuw de namen Zacharias, Jonas, Esther, Judith tegen;
soms Abraham en ook een enkele keer Salomon, Izaak.  Namen die in de lengte (van vader op zoon) en in de breedte (in de zijtakken) telkens weer opduiken
doordat doopheffers hun naam doorgaven, maar die oorspronkelijk uit de kringen van Vlaamse Wederdopers kwamen. 
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Vooral ter attentie van starters...
De aanwijzing van de peter & meter in vorige eeuwen kan een goed hulpmiddel zijn om families samen te stellen. 
Als de grootouders en de tantes & nonkels nog in leven waren (en niet te ver weg woonden), dan gebeurde dat meestal volgens een vast patroon :
- Bij de eerstgeborene is de vader van de vader peter en de moeder van de moeder meter;
  zo krijgt een jongen de naam van zijn paternele grootvader en een meisje de naam van haar maternele grootmoeder.
- Voor het tweede kind gaat het omgekeerd - dus - de vader van de moeder is peter en de moeder van de vader is meter;
  die geven hun naam door : peter aan jongen, meter aan meisje.
- Vanaf het derde kind komen de broer en zussen van het ouderpaar aan de beurt ofte de tantes en nonkels van de boreling.
Soms zien we niets anders dan 'vreemde namen' op doopaktes en dat omdat familieleden overleden zijn,
maar kan ook een 'tip' zijn voor ons om vorige generaties (veel) verder te gaan zoeken.

En, in vorige eeuwen was het de gewoonte om na de doop in de kerk, en later de aangifte op gemeente- of stadshuis, om 'de bloemetjes buiten te zetten',
triomftochten van herberg naar herberg, samen met de boreling ...  Mijn moeder (°1928) heeft deze gewoonte nog gekend in haar Polderdorp. 
De gevaren rond zwangerschap & bevalling verklaren deze feestroes, maar die optochten waren zo exuberant dat deze kroegtochten in 1779 te Brugge werden verboden. 
Tot rond W.O.II bestond nog de gewoonte in de dorpen dat de vader, peter en hun gevolg met de pas gedoopte baby van herberg naar herberg trokken
om het kind te tonen ;-) dat gebeurde o.a. nog met mijn tante in 1936.  Het kind werd dan wel door een (vroed)vrouw in bescherming genomen... gelukkig maar.
Wie nog interessante aanvullingen heeft rond dooppeters & -meters, graag hier.  mvg, Greta
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
2 Februari, Lichtmis, de dag dat moeders met hun kleine kinderen ter kerke trokken en er werden gezegend, verwijzend naar het Bijbelse gegeven (NT) van 'de presentatie van de Heer in de Tempel', 40 dagen na Kerstmis, en nog ouder (OT), naar  'elke eerstgeboren zoon die aan God werd toegewijd'.  Volgens de Joodse traditie moe(s)t elke vrouw 40 dagen na de bevalling een zuiveringsritueel ondergaan (onderliggende gedachte : bloed is onzuiver). 
In Europa, waar christelijke tradities minder een rol zijn gaan spelen, is het een 'pannenkoekendag' geworden,
maar ook dat is een oude traditie, als de dagen weer langer (=lichter) worden, getuige de Lichtmis spreuk :
"Er is geen vrouwke nog zo arm, of ze maakt haar panneke warm".
Interessant voor ons... deze oeroude tradities vinden soms hun neerslag in doopaktes!
Zelf heb ik een aantal aktes van Waarschoot (Meetjesland), tussen 1622 en 1634,
met extra vermelding achteraf van de zuivering of purificatie
Die doopaktes leren ons dat er bijna 1 maand verloopt tussen doop & purificatie : het zuiveringsritueel van mijn voormoeder Elisabeth gebeurt pas tegen Kerstmis.  Kan te maken hebben met het barre winterweer en de afstand tussen kerk & verafgelegen boerderij;
ook de gezondheidstoestand van de moeder van Matteüs Van Nevele & zijn tweelingzusje Elisabeth 'Betgen' kan een rol gespeeld hebben. 

Hierover laat ik K.de Beukeleer in haar thesis (Geschiedenis, U.G.,2001) aan het woord :
“De kerkgang is een kerkelijke traditie die de moeder moest volgen op de dag dat ze hersteld was. Dat was ongeveer negen dagen na de bevalling, soms ook twee tot drie weken erna. In ieder geval vertoonde de moeder zich niet op straat vooraleer ze haar kerkgang had gedaan. Ze ging dan samen met de vroedvrouw, die soms ook het kindje bij zich droeg, naar de vroegmis, waar de pastoor haar begeleidde bij de plechtigheid ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. De mis werd betaald door de moeder; armen die geen mis konden betalen, deden hun kerkgang in een gewone mis, betaald door iemand anders. Oorspronkelijk zou dit een zuiveringsfeest zijn geweest, hoewel de meeste vrouwen die oorspronkelijke betekenis niet meer kenden en het beschouwden als een dankbetuiging aan Maria omwille van de goede afloop. Na de kerkgang werden de moeder en de vroedvrouw meestal uitgenodigd om koffie te gaan drinken bij buren."

Ook in Moerkerke, het Polderdorp van mijn moeder haar familie, bestond deze traditie tot aan de 2° W.O.
Moeder en vroedvrouw trokken ter kerke nadat 'de bloedingen waren opgehouden'; tot dan mocht ze geen kerk binnen en moest ze op de dag van haar kerkgang achteraan blijven zitten tot na de gebeden (eigenlijk parallel met de oeroude Joodse gewoontes!).
Deze traditie is na de 2°W.O. verdwenen, maar in vele R.K. parochies worden nu op de zondag rond Lichtmis nog kleine kinderen en hun ouders gezegend en krijgen een kaars mee.  mvg, GP
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Op het forum werd onlangs de vraag gesteld of het wel zou kunnen dat een minderjarige 13-jarige doopheffer zou kunnen zijn... 
>>> Doopheffers zijn wel geen 'voogden' maar, inderdaad het kan.
Vanaf het Vormsel wordt het kind als een jong volwassene beschouwd (in vorige eeuwen ook 'mannen' kledij voor de jongens)
En, waar belangrijke rituelen wegvallen zorgt de mens voor nieuwe rituelen - hij kan niet zonder,
zoals nu met de Lentefeesten die de overgang markeren tussen klein & groot kind en tussen groot kind & jong volwassene... 
Zo ook in het Jodendom (met de Bar Mitzva) en in Afrikaanse culturen (met de Besnijdenis).
Deze jonge meters & peters vanaf 13 jaar noteren we allemaal wel eens in doopaktes.
Een kleine minderheid weliswaar, aangezien de 2 oudste kinderen de grootouders bij leven als doopheffers krijgen
en dan volgen de tantes & nonkels, eventueel de nichten & neven...
Kortom, de uitgebreide families was meestal groot genoeg om telkens andere doopheffers te kiezen.

En toch... Wat leer ons de keuze voor een jongere doopheffer, meestal broer of zus?
Op basis van eigen vondsten, want het bleef een niet zo veel voorkomende 'noodoplossing' :
- De (schoon)ouders zijn overleden alsook een aantal (schoon)broers en (schoon)zussen;
- Het gezin woont ver weg (meer dan enkele dorpen) van zijn familie en soms worden mee migrerende vrienden aangesproken
  of de werkgevers (zo de echtgenote van een landman, meester-smeden) of hun eigen oudere kinderen.
  >>> Hét moment om verder te speuren en nogal eens vorige generaties te ontdekken!
- Eenmalig voorgehad (gezin Jacques Lefebure) dat de doopheffers allemaal van moederskant kwamen (t.e.m. minderjarigen),
  ondanks allen te Hansbeke woonden, maar de paternele grootvader kwam uit Frankrijk, had amok gemaakt...
  was m.a.w. niet graag gezien in het dorp > wellicht omwille van familieruzie!

In vorige eeuw (met de babyboomers en hun grote gezinnen) gebeurde het regelmatig dat oudere broers & zussen
moesten aangesproken worden voor het peter- en meterschap.
Maar... ook in onze tijd gebeurt het weer...
Kleine families = kleine keuzes en... in eigen omgeving gezien dat oudere halfzusjes of -broertjes doopheffer zijn om...
de familieband voor later toch te behouden... Mooi zo!
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Doopakte met vermelding van de vader van een onwettig kind; in vertaling :
"Op de 18e van april heb ik gedoopt onder voorwaarde Joannes Franciscus, de onwettige zoon van Elisabetha Verbeke, die tijdens
de barensweeën aan de beëdigde vroedvrouw Joanna de Zutter heeft bekend dat het een zoon van Joannes Baptista Vergeijlen is..."
En... er staan rond deze tijd nog enkele van dit soort doopaktes in het doopregister te Berlare!
zie verder : http://nl.geneanet.org/forum/?topic=561018.0

>>> Laten we aannemen dat het in vele gevallen klopt, dat "de pastoor zijn schapen kende"  ;-) maar
        toch ook eens deze speelse, doch kritische opmerking vermelden (vooral de reactie van Mon, 21.07.15, 21:27) :
        http://nl.geneanet.org/forum/?topic=518839.0   ;-)
>>> Interessant in dit verband zijn ook de zogenaamde kraamvrouwenbekentenissen,
        die al werden verzameld, zoals voor het Nederlandse Deventer :   
        http://zoekakten.nl/kraamvrouwen.php of via : http://zoekakten.nl/collecties.php?id=40 

En, nog een doorverwijzing naar : http://nl.geneanet.org/forum/?topic=539207.0

met interessante linkjes i.v.m. geboorte en dooprituelen + tradities, zowel bij R.Katholieken als Protestanten!
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Het tweede luik van 'gelinkt' forumdebat over voorkinderen die laattijdig werden gedoopt en...
dan nog niet met de echte moeder vermeld in de B.S., maar wel in het doopregister,
is een genealogische hersenbreker : https://nl.geneanet.org/forum/viewtopic.php?f=13024&p=1363788#p1363788
maar door wat in de context & lokale tijdsgeest te duiken geraakt men er toch wel wat uit...

Veel meer dan dat sommige (weinige) pastoors eens de leeftijd der ouders vermelden + eventueel ander dorp van herkomst,
valt er meestal niet te signaleren... Meestal hebben we niet zo veel geluk.
Wat wel eens voorkomt in vroege 17de eeuwse aktes is dat jonge moeders bij haar oudste dopeling(en)
wel eens met haar verkleinnaam (roepnaam) worden geregistreerd (zo geen Christophora, maar Stoffelijncken) en
dat ze aanvankelijk nog een 's voor haar familienaam krijgt (zo sCausemaekers = die van D.C., i.p.v. de De Causemaeckere),
alsof men er nog niet aan gewend is dat ze nu bij de familie van haar man behoort...
zulks volledig in tegenstelling tot nu, waar getrouwde vrouwen hun 'meisjesnaam' behouden.
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Nog twee merkwaardige doopaktes geplukt op het paleografische forum...

https://nl.geneanet.org/forum/viewtopic.php?f=55260&t=599371
Geen vermelding van getuigen tijdens Franse overheersing te Sint-Kathelijne-Waver tussen 1797-1801!

https://nl.geneanet.org/forum/viewtopic.php?f=55260&t=598947
'Kraamvrouwbekentenis' : naam van de vader van 'onwettig' kind doorgegeven aan de vroedvrouw... uitzonderlijk!

En, ook nog een 'posthum' bedankje aan die minderheid van pastoors die in doopaktes telkens
de leeftijd der ouders én hun (vorige) woonplaats ('ex') vermeldden! Kan enorm helpen!

NB - Overloop eens voorgaande tekstjes & linkjes zo nog niet doorgenomen en...
>>> eigenaardigheden of fenomenen in doopaktes zijn hier welkom, desgewenst om samen te bespreken.
jclibeer
male
Beiträge: 31
Eingabeform: Text
Navigation: Text
Den Stammbaum ansehen
In de 18de eeuw werden de kinderen gedoopt de dag van de geboorte of de dag erna. Zo wordt vermeld in de doopaktes. Natus est hodie , heri. De doorgetuigen zijn niet altijd afkomstig van dezelfde parochie. Soms komen ze van andere gemeenten in de omgeving. Hoe konden deze mensen op zo korte termijn verwittigd worden en zich verplaatsen naar de parochie waar de doop plaats vond,?
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Verschillende denkpistes want iedere situatie is weer anders, namelijk afhangend
van de periode : oorlog, hongersnood & ziektes, epidemieën, enz., maar ook
van het seizoen : barre wintertijden e.a. extreem ongunstig weer;
de sociale status : arm of rijk, al dan niet beschikkend over vervoer (destijds wel meer solidariteit).
de infrastructuur : aanwezigheid van waterlopen (markstschepen), van paard & kar en hoofdwegen, enz.

Voor alles denk ik dat we het niet mogen zien vanuit onze eigen 'tijdsbril'
waar kinderen met de wagen individueel aan de schoolpoort worden afgezet (wij vroeger nog in groep te voet of per fiets);
iedereen een wagen heeft of zich met het openbaar vervoer kan verplaatsen. Mensen waren vroeger niet zo verwend en waren
daardoor veel meer gehard, gewoon denkend aan mijn grootouders die 'met 3 generaties' (+ kleine kinderen en hoogbejaarden)
een dorp verder moesten vluchtten tijdens de 2de W.O. (om nog niet te spreken van de vele oorlogsvluchtelingen die dagenlang
verder trokken, te zien in oorlogsdocumentaires). De hedendaagse vluchtelingen van Zuid naar Noord (in Europa en Amerika)
trekken met veel ontberingen en op risico van eigen leven (weliswaar met een 'mobieltje') 100den kilometers verder...

Dit alles om te zeggen dat mensen véél sterker zijn dan we denken, niet alleen in oorlogssituaties, maar ook als hij niet dat
comfortabele leventje leidt zoals wij nu; velen onder ons verplaatsen zich nog amper (incl. onze kinderen achter hun 'schermen').
Nog in vorige eeuw werden ganse aardappel,- en graanvelden manueel geoogst en vaarten werden tot in de 19de eeuw nog
grotendeels uitgegraven m.b.v. schop & kruiwagen!... Moet er ook bijgezegd dat onze voorouders minder lang leefden...

Wat wel gebeurde is dat de Kerk vanaf eind 17de eeuw soms soepeler omsprong met het dopen en er meerdere dagen verstreken,
tot de ergste vrieskoude voorbij was om de borelingen van boerengezinnen die veraf woonden te laten dopen -
want 'moest' in de kerk zelf... Werd van hogerhand toegelaten aangezien er... zelfs kinderen stierven door de vrieskou!
's Winters ziet men trouwens opvallend meer nooddopen...
wellicht dat een vroedvrouw zelf beslist om een 'niet zo doodziek kind' thuis te dopen...
En, n.a.v. het regelmatige oorlogsgeweld (onzichtbaar in onze stambomen!) moesten soms ganse dorpen van het ene dorp
naar het andere om hun kinderen te laten dopen omdat het in eigen dorp niet veilig meer was of hun kerk half afgebrand
(zo van Bellem naar Ursel, O.Vl. in de 17de E).

Toch zijn er onder de plaatsvervangende peters & meters nogal wat die ter kerke komen in plaats van 'oudere' mensen, namelijk
i.p.v. de (schoon)ouders die traditiegetrouw de doopheffers van de twee oudste kinderen waren;
deze zijn dus niet de eigenlijke peter & meter; meestal staan de namen van de 'echte' peter & meter dan ook vermeld in de aktes.

>>> Andere ideeën, al dan niet op basis van doopaktes, zijn heel welkom! Groetjes, Greta
PS - Vraag geplaatst bij het algemene topic met nog andere tekstjes over 'dopen'.
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Nog in aansluiting op mijn tekstje van deze morgen...

De mentaliteit in vorige eeuwen was gans anders dan nu. Wij leven nu in een overwegend individualistische maatschappij;
dat beseffen we pas als we streken met andere culturen bezoeken of er wonen (Arabisch, Afrikaans, Zuid-Amerikaans e.a.).
De solidariteit (met uitzondering bij rampen en onheil) is bij ons grotendeels verdwenen en was veel intenser vroeger...
Een stuk anoniemer nu : minder en minder kennen we iedereen in eigen straat of wijk...
Ook al omdat mensen nu zo honkvast niet meer zijn (wat we overigens zien in stambomen).
60-Plussers en ouder, zeker dorpsbewoners, kennen nog wat van het dorpsleven van weleer.
Als een kindje werd geboren verspreidde het nieuws zich tot medio jaren '60 als een lopend vuurtje.
En, aangezien het doopsel toen door iedereen als noodzakelijk werd aanzien, was het verwittigen van de pastoor en de doopheffers
een prioriteit; door de vader, een familielid, één van de vele kinderen uit het gezin of iemand die toch richting een bepaald dorp moest.
Geen grote mobiliteit zoals nu, maar toch leefden onze voorouders niet op hun eiland,
zo via marktschepen (bvb van Aalter naar Gent of naar Brugge tijdens marktdagen) of boeren en handelaars met paard & kar.

Sommigen woonden dichtbij de grens van twee dorpen;
(uit te vissen via kadasterplannen, weesaktes, enz.) en was de afstand dus niet zo ver.

Naar boven scrollen voor vorige tekstjes. mvg, Greta
dclaessens
dclaessens
Beiträge: 490
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
jclibeer hat geschrieben: 06 September 2018, 09:12 Soms komen ze van andere gemeenten in de omgeving. Hoe konden deze mensen op zo korte termijn verwittigd worden en zich verplaatsen naar de parochie waar de doop plaats vond,?
Over die transport- en communicatiefaciliteiten heb ik ook al zwaar doorgepiekerd, een 18de-eeuws voorbeeld uit mijn Bauwens-lijn.
Worden te Brussel geboren, de broers
1724: Franciscus Paulus Josephus Bouwens
1726: Claudius Josephus Venantius Bouwens
In 1746 duikt Franciscus Paulus Josephus op in 's-Hertogenbos, en huwt daar met Gerardien van Deysen, waaruit 2 kinderen:
1748: Josephus Paulus Bauwens, broer Claudius Josephus Venantius is getuige
1751: Maria Wilhelma Bauwens

De afstand Brussel-'s-Hertogenbos is toch een slordige 160km, en postkoetsen reden gemiddeld hooguit 10 km/u wegens de vele stopplaatsen. Het reizen gaat onverminderd voort:
Maria Wilhelma Bauwens huwt te Sijsele in 1769 met Nicolaas Massart, en bij de geboorte van haar dochter Anna Maria Massart in 1771 is haar vader Franciscus Paulus Josephus Bouwens getuige.
En bij de geboorte van de 2e dochter Maria Theresia Massart in 1773, is het weer de beurt aan Gerardien van Deysen om doopheffer te zijn.
In een latere periode loopt het huwelijk Bouwens/Van Deyssen blijkbaar op de klippen; in een notariëele akte anno 1791 te Breda treedt Gerardien op als "verlatene huysvrouw van Franciscus Paulus Josephus Bauens"

Franciscus Paulus tenslotte, trekt blijkbaar terug naar zijn geboortestad Brussel, en overlijdt daar in 1799 als "veuf de Gerardine van Deyssen" aan een "attaque apoplexique". De cirkel is rond...

mvg - Dirk
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Aan Jean-Claude, Dirk en meelezers,

In mijn vorige tekstjes wat algemene bedenkingen aangereikt, maar ieder geval is weer anders en is apart onder de loep te nemen...
Nog enkele mogelijkheden zouden kunnen zijn :
- een doopheffer is net voor de bevalling een tijd bij de ver wonende familie om een handje toe te steken
bij de hoogzwangere vrouw en haar gezin (zo zelf opgemerkt bij een moeder die bij haar dochter intrekt bij haar 1°bevalling).
- Peters en meters woonden misschien enkele jaren elders, dichterbij de pas bevallen vrouw en haar gezin, want niet alle 'verhuizen'
zijn te dedecteren in de tijd der Parochieregisters, wel als een doopheffer in dezelfde tijd ook kinderen 'krijgt' in verschillende dorpen.
- Bij mysterieuze gevallen zou het goed zijn (voor zover mogelijk!) om het beroep / functie van die ver weg wonende doopheffers
te achterhalen, zo soldaten en zij die meetrokken met het leger (smeden, maar ook was,- en kookvrouwen);
reizende ambtenaren of personeel van een kasteelheer met een zomer,- en winterverblijf, enz.

Groetjes, Greta

PS - Altijd checken of je geen reacties hebt gemist want er wordt slechts 1 verwittiging gemaild
en dat tot je een forumtopic hebt geopend. Voorheen was dat 1 automatisch mailtje per reactie...
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Dat 'verhuizen' in mijn vorig tekstje vraagt wat meer uitleg...
Het gaat hier vooral om seizoensarbeid waarbij zelfs kinderen vanaf 6 jaar werden ingezet.
Land,- en tuinbouw waren manueel met hooguit wat grotere houten werktuigen...
>>> Best dus eens kijken waarvoor eigen streek gekend was (nog tot vorige eeuw zelfs).
Armere gezinnen trokken vooral 's zomers naar verdere dorpen (al dan niet naar familie)
en ook zo zou het mysterie van die doopheffers uit andere dorpen kunnen verklaard worden...

Een heel interessante site voor Nederland en al doorgegeven op het forumtopic 'migratie' :
http://www.vijfeeuwenmigratie.nl/land/Duitsland?page=1#521-inhetkort
Op dit 'blad' zien we dat seizoensarbeid - zelfs over de landsgrenzen heen - van alle tijden is.
greetjepittery
greetjepittery
Moderator
Beiträge: 2598
Eingabeform: Grafisch
Navigation: Grafisch
Den Stammbaum ansehen
Aan 'jclibeer' - Zijn de 5 vorige reacties goed aangekomen?
Zo niet, dan moeten we dat eens door onze 'technici' laten bekijken.
Ook op het paleografisch forum kwam nooit een reactie nadat
verschillende vrijwillige forumdeelnemers probeerden je vragen te beantwoorden.

Voor deze vraag over die veraf wonende meters & peters
heb ik enkele mogelijkheden proberen op te sommen, ondanks iedere situatie weer anders is.
Moest je er nog niet uitkomen dan eventueel 1 of meer situaties in detail doorgeven,
alhoewel niet iedere situatie nog te achterhalen valt, zo die van Dirk, maar hier gaat het wellicht over een rijkere tak
of toch mensen die zich voor hun beroep of ambtshalve meer dan anderen verplaatsten, een tijd(je) elders verbleven;
mogelijks nog te ontdekken als hun beroep/status/functie kan worden opgespoord...
mvg, Greta
Antworten

Zurück zu „Dagelijks leven van uw voorouders“